Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
***Gedichtjes***
05-03-2025
Maart
De keuze, zegt hij, is niet groot, er is verdriet om bij te blijven, of kies je voor het leven. Zo makkelijk klinkt hij, lacht moeilijk en wenst geloof ik alle dingen nieuw. Achter het raam zit het huiselijk leven onder de lamp bij de hagelslag luistert slordig naar elkaar en de muziek; vier jaargetijden, eerste deel. Hoor de lente.
Voorzichtig beginnen te spelen binnen een groenende koelte de bloemen met name te groeten en van harte te ontsluiten aarzelende kamers. Het brood met elkaar te delen, de koele beekval te voelen. En in de avond te wachten de bevende witte vlinders; de kamperfoelie gaat open.
Vroege Voorjaarsavond Het ongelezen boek viel naast hem neder; Hij streek langs de ogen met een vage hand, En keek naar buiten: 't eerste lenteweder Betoverde het schemerende land.
Er was een waas van het aanvanklijk lover Om het afzonderlijke, zwarte hout, En iets als zoelte zweemde de avond over, Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud.
De lenten gingen en de lenten komen; De wereld is een onverganklijk oord, Waaraan de harten, eenmaal opgenomen, Niet meer ontwijken dan door de éne poort.
Waarom dan zich in dromen te vergeten? Laat het boek ongelezen. Wie, die 't deert? Er is maar één ding, dat wij zeker weten: Dat eens de lente ons nimmer wederkeert.
Het zijn alleen maar woorden die ik je vandaag geef Je zou er niets aan hebben wanneer het daarbij bleef Maar de woorden worden daden van vriendschap, liefde en trouw Ze zullen keer op keer verraden hoeveel ik van je hou Vanaf de dag dat we begonnen weet ik zeker, jij hoort bij mij En zo kwam er van dag tot dag steeds meer liefde bij
Wat zal ik nu eens schrijven dat je altijd lief moet blijven? Nee, dat is geen goeie wens altijd lief, dat is geen mens Elke dag veel zonneschijn? nee, want er moet ook regen zijn Altijd vreugde, nooit verdriet nee, want zo is het leven niet Wat ik toch eens schrijven zal.... wacht eens even, ik weet 't al: Het is eigenlijk mijn grootste wens wordt maar een gelukkig mens!
In het toverbos tussen alle bomen daar waar de heksen dansen mag je geheel niet komen Behalve bij de goede heks die vriendelijke vrouw zijn maakt daar een "lang levens" drankje helemaal alleen voor jou
Het leven is een reis je weet niet waarheen Soms reis je met iemand soms reis je alleen Maar waar je ook gaat of waar je ook blijft Denk soms nog even aan degene die dit versje schrijft
